30 września 2023 r. | Nr 39/2023 (639)

Handel ludźmi

           Szanowni Państwo!
           Jak się Wam podobało wystąpienie Ursuli von der Leyen na Lampedusie? Mnie nasunęło się porównanie z hydraulikiem. Może dlatego, że mieszkam w Warszawie zarządzanej przez Szambolana Trzaskowskiego.
       Załóżmy taką sytuację. Wzywasz majstra, bo zalało ci mieszkanie. Przypuszczasz, że zakręci najpierw odpowiedni zawór, a potem naprawi pękniętą rurę. A on zamiast tego udziela ci rady, żebyś wziął wiadro i w ramach solidarności pozalewał mieszkania sąsiadów.
       To absurd, czy może jednak działanie celowe? Kto traci na nasyłaniu barbarzyńców na Europę, to wszyscy wiemy. A kto i co zyskuje? Ta kwestia jest dziwnie pomijana. Spróbujmy więc odpowiedzieć na to pytanie.
       Putinowi, któremu roi się panowanie na obszarze od Kamczatki po Lizbonę, nachodźcy są bardzo przydatni. Zrujnowana Europa z wdzięcznością przyjmie rosyjski zamordyzm, byle tylko wreszcie zapanował spokój. Rękami Łukaszenki sprowadza jakąś hołotę, szkoli w Moskwie i wysyła na polską granicę. Najprawdopodobniej ma też dil z przemytnikami ludzi z Afryki, którzy zarabiają podwójnie: od przemycanych i za przemycanych.
       Zakręcenie tego kurka byłoby najprostszą operacją policyjną, jaką można sobie wyobrazić. I to jest zapewne powodem, dla którego się o tym nie wspomina, wysyłając z Unii Europejskiej na Lampedusę osobę zaprawioną w niewybrednych kłamstwach.

Z pozdrowieniami

Małgorzata Todd

Komentarz

Szanowna Pani Małgorzato

Przetrwanie polskiej wspólnoty narodowej (zorganizowanej w formie suwerennego państwa nie wchodzi obecnie w rachubę) zależy od stanu umysłu naszych rodaków. Pytanie - jaki on jest? Chyba bardzo kiepski, bowiem Polacy dają się bardzo łatwo wkręcać w pozorowane wojenki polsko-polskie. Brak dostępu do solidnej informacji skutkuje tym, że nasi rodacy od lat nie zauważają dziwnych zachowań przedstawicieli tzw. totalnej opozycji. Ci patrioci-inaczej notorycznie nie wykorzystują okazji by zareagować na zgubne dla losu Polski posunięcia rządu – tak w relacjach z UE, jak i USA. Ciągłe ustępstwa naszych przywódców względem tych politycznych bytów, realizowanie interesu narodowego – ale nie polskiego, notorycznie uchodzą uwadze tzw. totalnej opozycji. Byśmy jednak tej szczególnej pobłażliwości opozycji względem rządu nie wyłapali, serwuje się nam zastępczy teatrzyk - „naparzankę” o rzeczy wtórne i nieistotne. A my wpatrujemy się w ten spór pozorowany z zapamiętaniem, kibicujemy mu z różnych stron i dalej „nie kumamy” o co w tym wszystkim tak naprawdę chodzi. Jak tak dalej pójdzie z pewnością nie przetrwamy jako naród. Trzeba się poważnie zastanowić – czy nim w ogóle jeszcze jesteśmy.

Serdecznie Panią pozdrawiam – Ewa Działa-Szczepańczyk